Սեմյուել Բեքեթ «Գոդոյին սպասելիս»
Սյուժեն և հերոսները
Երկու գործողությամբ պիեսում, որը գրեթե զուրկ է արտաքին գործողությունից, գոյություն ունեն ընդամենը չորս կերպար: Հիմնական հերոսները ՝ Վլադիմիրն ու Էստրագոնը, սպասում են ինչ որ պարոն Գոդոին, որը պետք է լուծի իրենց բոլոր խնդիրները: Նրանք միայնակ և անօգնական են, անօթևան և սոված: Այն միտքը, որ վախն ու հուսահատությունը շարունակելու են հալածել նրանց թշվառ գոյությունը ժամանակ առ ժամանակ նրանց վերադարձնում է ինքնասպանության գաղափարին: Առավոտյան ամեն օր նրանք ժամանում են նշանակված հանդիպման վայր և ամեն երեկո վերադառնում են ձեռնունայն: Այստեղ նրանք հանդիպում են Փոզզոիև Լաքիին, որոնց հարաբերությունների մոդելը (մեկը որոշում է ամեն ինչ, մյուսը ՝ անվերապահերեն հնազանդվում է), հավանաբար, կարող է ծառայել որպես նախատիպ այն բանի, ինչ սպասում է Վլադիմիրին և Էստրագոնին, երբ Գոդոն գա: Բայց պիեսը ավարտվում է նոր «հանդիպման բացակայությամբ»:
Մետերլինկի նման, Բեքեթը շատ քիչ է ուշադրություն դարձնում արտաքին գործողություններին: Նա փոխանցում է մտքի մի վիճակ, որում նույնիսկ ամենահուսահատ րոպեների ընթացքում, կա հույս և փոփոխության ակնկալիք:
